Dierenasiel Sint-Truiden blaast 60 kaarsjes uit
Wat in 1964 begon als een kleinschalig privéinitiatief, groeide uit tot een van de drie grootste dierenasielen van Limburg. Achter het opvangtehuis voor katten en honden staat vandaag een team van 14 vaste en 75 vrijwillige dierenvrienden. Ter ere van hun 60ste verjaardag ging Den Truineer een kijkje nemen in de kennels. Anciens Philip Zurinckx en Line Caudry gaven ons met plezier een rondleiding op de site in de Bedrijvenstraat.
Voor wie jullie niet goed kent, wat doet het dierenasiel precies? “We vangen honden en katten op die ons via verschillende wegen bereiken”, begint voorzitter Philip Zurinckx. “Weggelopen dieren herenigen we met hun baasjes. Als we de eigenaar niet binnen de 15 dagen vinden, wordt het dier eigendom van het asiel. In dat geval proberen we, net zoals voor de andere adoptiedieren, een goede thuis voor hen te vinden. Daarnaast staan mensen hun dieren af om medische, familiale of financiële redenen. Een derde groep zijn de inbeslagnames van verwaarloosde en mishandelde dieren. Zonder twijfel het meest frustrerende aan onze job. Vooral omdat het vaak om dezelfde eigenaars gaat.”
Wegen de positieve kanten van jullie werk op tegen de frustraties? “Absoluut! Elk dier dat we een betere thuis kunnen geven is een succes op zich. We houden na elke adoptie contact met de nieuwe baasjes. Als je dan foto’s krijgt van gelukkige dieren in de zetel of op vakantie, dan doet dat natuurlijk ontzettend veel plezier. Dat houdt de motivatie bij onze mensen op peil. Om een idee te geven, vorig jaar werden hier 311 honden en 622 katten geadopteerd. Dat zijn toch al aanzienlijke aantallen. Het gevoel dat je bijdraagt tot meer dierenwelzijn geeft moed om door te gaan”, vertelt Philip Zurinckx.
“Als je achteraf foto’s krijgt van gelukkige dieren, dan doet ons dat veel plezier, dat houdt de motivatie bij onze mensen op peil”
Dit jaar bestaat het dierenasiel exact 60 jaar. Welke weg hebben jullie afgelegd?
“Ons verhaal begon in 1964, toen Martine Devisé en haar man Lucien Mertens besloten om katten en honden op te vangen in hun privé woning op de Vliegveldlaan in Brustem. Hun toevluchtsoord telde slechts enkele hokken. Toch vonden loslopende dieren er tientallen jaren een veilige haven. Niet alle buurtbewoners waren daar even tevreden mee en zo kwam het in 1990 tot een rechtszaak. De rechter besliste dat het dierenasiel op termijn moest verhuizen en zo volgden er enkele jaren van onzekerheid. Tot de stad onze huidige locatie op de Bedrijvenstraat ter beschikking stelde. In 1996 namen we onze intrek in het nieuwe gebouw. De honden maakten de overstap destijds aan de leiband.
Doorheen de jaren zijn we steeds professioneler gaan werken. Zo gingen we van 1 halftijdse medewerker naar 14 werkkrachten die voltijds of vier vijfde meedraaien”, klinkt het bij Line Caudry.
Daar hoort een feestje bij, zou je denken. Hoe vieren jullie dit jubileumjaar?
“Het eerste weekend van oktober organiseren we onze opendeurdag. Die zal dit jaar in het teken staan van ons 60-jarig bestaan. Verder plannen we nog een quiz en een aantal infosessies met gedragsdeskundigen voor katten en honden. Wie graag op de hoogte blijft van onze evenementen volgt het allemaal op onze social media kanalen. Via deze weg nodigen we alvast alle dierenliefhebbers warm uit.”
Voelen jullie zich gesteund door de dierenvrienden uit Haspengouw? “Daar hoor je ons zeker niet over klagen. Naast de inkomsten uit adopties en middelen van de 17 gemeenten waarmee we samenwerken, moeten we het hebben van sponsoring en evenementen. Denk maar aan onze hondenwandelingen, pizza- en pastadagen en noem maar op. Dat is enkel mogelijk dankzij de inzet van onze vrijwilligers. Het is fijn om te zien dat onze evenementen en eetdagen altijd veel volk op de been brengen. Ook wanneer we kalenders of paaseieren verkopen op de zaterdagmarkt voelen we veel steun bij de Truienaren.”
“Gemiddeld plaatsen we een drietal dieren per dag”
Dierenasielen krijgen soms de kritiek dat hun selectiecriteria te streng zijn. Hoe zien jullie dat?
“Dat horen we inderdaad vaak. Maar als je weet dat we gemiddeld een drietal dieren per dag plaatsen, valt dat toch best mee. We willen er vooral over waken dat zowel de adoptant als het adoptiedier gelukkig worden. De tijd dat je een kennel binnenwandelde en de schoonste mee naar huis nam, is gelukkig
voorbij. Mensen kiezen nog altijd te vaak voor een bepaald ras enkel omdat ze het mooi vinden. Naar onze mening is het veel belangrijker om naar de kenmerken van het ras te kijken en die te vergelijken met je leefsituatie. Ook bij katten is dat zo. Op dat vlak zijn we een van de weinige asielen die werken volgens het ‘meet your match’ principe. We kijken eerst naar het profiel van de kat en aan de hand van een vragenlijst zoeken we een geschikt baasje. Andere asielen vinden bijvoorbeeld moeilijk een nieuwe thuis voor zwarte katjes. Dat probleem hebben we hier niet”, legt Line uit.
“We kijken eerst naar het profiel van de kat en dan zoeken we een geschikt baasje.”
Welke boodschap willen jullie nog meegeven aan dierenminnend Haspengouw?
“Denk goed na voor je een dier in huis haalt”, klinkt het in koor. “Informeer je vooraf uitgebreid en neem dan pas een beslissing. Ik vergelijk het soms met de aankoop van een wasmachine. Wie een nieuw toestel koopt, vergelijkt eerst verschillende merken en modellen. Een hond, die je misschien langer dan tien jaar in huis haalt, kies je dan toch niet op tien minuten? Dan zie je de meeste mensen wel eens nadenken. En voor wie op zoek is naar een specifiek ras, laat je zeker niet verleiden door een broodfokker, maar koop bij een lokale gespecialiseerde kweker die zich toelegt op één of twee rassen”, besluit Philip Zurinckx.
