Eerste helft: achterstand door flaters van keeper
Velm VV en Umitspor Maasmechelen maakten er van bij de aftrap een open en aanvallende match van en dat resulteerde in het verdere verloop in een resem goals, ook al omdat de keepers aan beide kanten niet in hun allerbeste doen waren. De thuisploeg had in één en dezelfde fase tot twee keer toe geluk dat de bezoekers niet op voorsprong kwamen, maar dan pakte Tuur Houben met een wondermooie actie uit in de zestien en kon Tristan Flas -alom aanwezig die eerste minuten- het leer tegen de netten keilen. 1-0 in minuut zes. Wat volgde was een resem kansen aan beide zijden, maar het feit dat de bal niet ‘meewerkte’ maakte dat de 1-0 twintig minuten lang op het bord bleef. Dan strafte Dokmeci een flater van doelman Vreys, die zich allerminst balvast toonde, ongenadig af. Wij noteerden minuut 25. Diezelfde Vreys bleef daarna tegen zijn gewoonte in met knikkende knieën keepen. Toch leek Velm VV zonder verdere schade de rust te zullen halen. Maar weer ging Vreys (minuut 43) in de fout op een ongevaarlijk afstandsschot van Karanpinar. Zo moest de thuisploeg toch nog met een 1-2 achterstand de rust in.
Tweede helft: dominant Velm van 2-3 naar 5-3
De koffie had de thuisploeg blijkbaar goed gedaan. De jongens van voorzitter Raf Herbots namen de match helemaal in handen. Al in minuut 51 bracht Jonas Meys de bordjes weer in evenwicht. Toch pakte de thuisploeg -op dat moment ietwat overmoedig- nog een opdoffer toen alweer Dokmeci een snelle en mooie counter afrondde met een pegel waarop Vreys kansloos was.. 2-3 zowaar. De bezoekende aanhang ging met veel tromgeroffel en kabaal tekeer. Hoe zou Velm deze nieuwe achterstand weer te boven komen, vroegen velen zich af. Wel, de Velmenaren reageerden allerminst aangeslagen en dirigeerden de match in de richting van het spoor. Net voordat de klok -niet dat die er was- het laatste kwartier aangaf stond het weer 3-3, deze keer via Wout Brans die een verre voorzet in één tijd voorbij Kilinc in doel deponeerde. Voorzitter Raf Herbots schreeuwde zijn keel schor: “Nu nog één erbij, mannen. Komaan Velm”. En als er een zittribune aan dit sportveld had gestaan, dan zaten de supporters van beide kanten nu op het puntje van hun stoel. Velm leek niet meer te stuiten, ook al was het continu oppassen voor de counter van Umitspor. Minuut 80 vond bezoekende keeper Kilinc dan dat hij maar een handje moest toesteken. Arne Vanmarsnille nam het geschenk dankbaar aan. Het bleef nog tot het slot spannend. Tot Tuur Houben in het straatje werd gestuurd en het niet naliet diezelfde Kilinc even te fusilleren. 5-3. Velm danste in de spiegeltent, Velm danste ook op en rond het voetbalveld. Wat een debuut in tweede provinciale. Toch hebben we nog één advies voor voorzitter Raf Herbots: zorg dat er snel een scorebord komt op je veld, zo kunnen we allemaal iets makkelijker bijhouden.
